I'll push you
I'll push you
De titel is niet vertaald, het boek wel. Justin Skeesuck en zijn vriend krijgen een verkeersongeluk en komen er ogenschijnlijk goed vanaf. Vier maanden later, in de vijfde klas van de middelbare school merkte Justin tijdens een voetbalwedstrijd dat zijn linkervoet niet goed meekwam. Justin lijdt aan een progressieve spierziekte die hem verlamt.
Justin overlegt met zijn vrouw of hij vanaf Zuid-Frankrijk over de Pyreneeën naar Santiago zou kunnen rijden. Zijn vrouw Kirstin die haar man door en door kent, antwoord: "Waarom niet?" Wanneer zijn vriend Patrick op bezoek komt vraagt hij het aan hem en Patrick antwoordt na een tijd van stilte: "I'll push you.
Dan gaan op zijn Amerikaans alle trossen los, Er wordt getraind, fundraising opgestart een nieuwe rolstoel gekocht en verhuisd.
De reis is zwaar en bewonderenswaardig. Er is een film van gemaakt dus Patrick en Justin waren niet eenzaam. Ook kregen ze op moeilijke trajecten vaak hulp van mede lopers.
De overnachtingsmogelijkheden waren niet altijd riant en moest een bureaustoel lijden als douchestoel. De reis was fysiek zwaar voor Patrick maar persoonlijk heb ik veel respect voor Justin. Wat moet het moeilijk zijn om zo afhankelijk te zijn van anderen zonder je eigenwaarde te verliezen.
Een mooi stuk in het boek vind ik de reflectie van Patrick: "Ik hoorde hoe Ed aan Justin vroeg; 'als je op dit moment lichamelijk genezen kon worden, zou je dat dan willen?' Justin antwoorde beslist: 'Nee'. Patrick: "De afgelopen twee jaar was ik bitter en boos geweest... mijn vriend kwijnde langzaam weg en er was niets aan te doen.... Wij willen wanhopig graag dat er op onze manier wordt voorzien in het leven - betaalde rekeningen, eten op tafel, weggenomen ziekten - maar simpelweg op God wachten en boos worden als Hij zich niet laat zien zoals wij dat willen, is een verkeerde interpretatie van voorzienigheid.... ik geloof dat lichamelijke genezingen nog steeds gebeuren. Maar God heeft duidelijk gemaakt dat wanneer Hij onze gebeden verhoort, deze verhoringen zijn gebaseerd op zijn inzicht, niet op die van ons. En als het gaat om Gods voorzienigheid voor de wereld dan zijn wij de frontlinies. Of dat zouden we moeten zijn."
Een prachtige pelgrimstocht.
Na het lezen van dit boek ga je jezelf afvragen of je dat zou kunnen: dagenlang lopen, klimmen, dalen met een vriend die je ook moet voeden, drinken moet geven, naar de wc moet helpen, wassen en in bed leggen.
De verhaal van de twee vrienden in I'll push you heeft in ons land al geleid tot een soortgelijke pelgrimstocht, maar dan in Friesland.
242 pagina's
"Ik mag dan niet in staat zijn om zelfstandig te eten, te douchen of naar de wc te gaan, ik mag dan niet in staat zijn om mijn dochter te knuffelen, over te gooien met mijn jongens of de hand van mijn vrouw vast te houden als we bij zonsondergang over het strand wandelen, maar vandaag, door de kracht, liefde en opoffering van anderen, heb ik een berg beklommen,"
Patric Gray en Justin Skeesuck, I'll push you
Ark Media, Heerenveen
De titel is niet vertaald, het boek wel. Justin Skeesuck en zijn vriend krijgen een verkeersongeluk en komen er ogenschijnlijk goed vanaf. Vier maanden later, in de vijfde klas van de middelbare school merkte Justin tijdens een voetbalwedstrijd dat zijn linkervoet niet goed meekwam. Justin lijdt aan een progressieve spierziekte die hem verlamt.Justin overlegt met zijn vrouw of hij vanaf Zuid-Frankrijk over de Pyreneeën naar Santiago zou kunnen rijden. Zijn vrouw Kirstin die haar man door en door kent, antwoord: "Waarom niet?" Wanneer zijn vriend Patrick op bezoek komt vraagt hij het aan hem en Patrick antwoordt na een tijd van stilte: "I'll push you.
Dan gaan op zijn Amerikaans alle trossen los, Er wordt getraind, fundraising opgestart een nieuwe rolstoel gekocht en verhuisd.
De reis is zwaar en bewonderenswaardig. Er is een film van gemaakt dus Patrick en Justin waren niet eenzaam. Ook kregen ze op moeilijke trajecten vaak hulp van mede lopers.
De overnachtingsmogelijkheden waren niet altijd riant en moest een bureaustoel lijden als douchestoel. De reis was fysiek zwaar voor Patrick maar persoonlijk heb ik veel respect voor Justin. Wat moet het moeilijk zijn om zo afhankelijk te zijn van anderen zonder je eigenwaarde te verliezen.
Een mooi stuk in het boek vind ik de reflectie van Patrick: "Ik hoorde hoe Ed aan Justin vroeg; 'als je op dit moment lichamelijk genezen kon worden, zou je dat dan willen?' Justin antwoorde beslist: 'Nee'. Patrick: "De afgelopen twee jaar was ik bitter en boos geweest... mijn vriend kwijnde langzaam weg en er was niets aan te doen.... Wij willen wanhopig graag dat er op onze manier wordt voorzien in het leven - betaalde rekeningen, eten op tafel, weggenomen ziekten - maar simpelweg op God wachten en boos worden als Hij zich niet laat zien zoals wij dat willen, is een verkeerde interpretatie van voorzienigheid.... ik geloof dat lichamelijke genezingen nog steeds gebeuren. Maar God heeft duidelijk gemaakt dat wanneer Hij onze gebeden verhoort, deze verhoringen zijn gebaseerd op zijn inzicht, niet op die van ons. En als het gaat om Gods voorzienigheid voor de wereld dan zijn wij de frontlinies. Of dat zouden we moeten zijn."
Een prachtige pelgrimstocht.
Na het lezen van dit boek ga je jezelf afvragen of je dat zou kunnen: dagenlang lopen, klimmen, dalen met een vriend die je ook moet voeden, drinken moet geven, naar de wc moet helpen, wassen en in bed leggen.
De verhaal van de twee vrienden in I'll push you heeft in ons land al geleid tot een soortgelijke pelgrimstocht, maar dan in Friesland.
242 pagina's