Achterdocht

Onverteerbaar

We zitten in een traject dat Daniël het huis uit gaat naar een super mooie woonvorm. Buitengewoon Zorgzaam . Dat betekent veel werk en veel stress, nou ja stress, het is emotioneel best heftig.

Dan werd ik vandaag gebeld door de gemeente Terneuzen. Dat kon ik er eigenlijk net niet meer bij hebben. Een mevrouw met een stem als een haaibaai (daar kan ze misschien niets aan doen, maar c'est le ton qui fait la musique) dat mijn zorgovereenkomst met onze enige zorgverlener niet klopt en dat ze niet kunnen overgaan tot betaling. Ik zou zelfs iets terug moeten betalen. Ik zou persoonlijke verzorging hebben aangekruist en daarvoor zijn we niet geïndiceerd.

Ik schrok me rot, wat heb ik nou weer verkeerd gedaan. Ik pak de nieuwste zorgovereenkomst erbij. En zie dat ik alleen begeleiding heb aangekruist.

Dus vraag ik: "over welke zorgovereenkomst hébt u het?".Ah eentje uit 2014.

Ik: "In 2014 had ik nog helemaal niets met de gemeente te schaften. Ik heb juist een nieuwe overeenkomst opgestuurd omdat mijn zoon niet meer onder de Jeugdwet maar onder de WMO valt."

"Ja maar", zegt de mevrouw van de gemeente "wij hebben deze opgestuurd gekregen van de SVB". 

Ik: "Als u van de SVB een zorgovereenkomst krijgt uit 2014 moet er bij u een belletje gaan rinkelen. U was toen als gemeente nog niet in beeld. En dan moet u met de SVB bellen en niet op hoge toon mij beschuldigen."

Niks geen excuus of sorry maar alleen: "Wilt u onze correspondentie met de SVB volgen? dan moet u uw email adres geven."

Pfffff Ik huil. Ze waren eind 2015 hier, in mijn huis, aan mijn keukentafel. Ik heb ze alles verteld en krijg een bescheiden budget voor 1 zorgverlener die werkt op variabele uren.

Het is de manier waarop je wordt behandeld, alsof je een misdadiger bent,

bijna onverteerbaar.