Een hemel zonder schroeven
Hij legde een harige jas om haar blote schouder. Ze rook verschroeide dierenharen, opgedroogd zweet en trok de jas steviger om haar bruidslingerie. De man glimlachte. Je mag mee in mijn vurige wagen, kom je? Marieke van Meijeren, Een hemel zonder schroeven Mozaïek, Utrecht Wie wil dat niet; gaan zoals Elia, met vurige wagens naar de hemel zonder te hoeven sterven. Heerlijk lied is dit . In de hoofdstukken Aarde, Lucht, Water en Vuur lezen we over de jonge Maria die met haar man terug in Nederland is na een periode in Congo, afwisselend met de oude Maria die haar geliefde Aron moet begraven. Maria is creatief en maakt samen met haar zoon Seth een grafsteen voor haar man van wie ze heel veel heeft gehouden. Je proeft uit het boek dat Aron een lieve geduldige man moet zijn geweest want Maria was geen makkelijke vrouw. De jonge Maria worstelt met haar herinneringen uit Congo en Rwanda. Haar zoon Seth is nog maar een baby van zes weken wanneer ze opgenomen moet wor