"Dat iesj nie mooi"
Jarenlang heb ik in het Engels les gegeven in het tweetalig vwo, maar omdat we gaan verhuizen heb ik mijn baan opgezegd en leef ik nu in de echte wereld. Drie dagen in de week pluk ik appels en peren. In de boomgaard werken we met vier Nederlanders, vijfentwintig Polen en een Italiaan.
Als je zij aan zij met een Pool werkt in de enorm lange lanen met appelbomen schreeuwt alles in je om wat Pools te kunnen zeggen. Daarom zoek ik 's avonds op het internet wat toepasselijke zinnen zoals 'het is warm hè' en 'de kist is vol' en 'tot morgen'. Respectievelijk 'jest goraco hej', 'skrzynka jest pelna' en 'jutro'.
Als iemand niest zeg ik 'na zdrowie'. Dat klaart de lucht wat op. Ze werken als paarden 11 uur per dag 6 dagen in de week. Wit, dat wel en ze slapen in caravans.
De Italiaan werkt in stilte.
Mijn wasmachine was stuk en ik bestelde een nieuwe bij Coolblue. Je wordt vervolgens doodgegooid met mails en sms'jes, 'omdat je natuurlijk staat te popelen om de bij Coolblue B.V. geplaatste bestelling te ontvangen'. Heel fijn.
Maar dan stopt er een busje met Belgisch kenteken. Een bebaarde getatoëeerde man belt aan en mompelt iets van wasmachine. Ik leg uit dat hij even om moet rijden en als hij bij mijn garage de oprit neemt hoeft hij maar drie meter te lopen met de machine. Dat had-ie al moeilijk begrepen. Ze zijn met z'n tweeën en ik hoor ze praten. Ze spreken Turks en het spijt me dat ik geen woord Turks ken. Ik had alles al losgekoppeld alleen de droger stond nog op mijn oude machine. Die tilden ze er af, ze monteerden de nieuwe, lieten de verpakking liggen, lieten mijn droger staan, vroegen een handtekening, ondertussen bleef de motor van hun busje draaien en weg waren ze.
De buren krijgen een nieuwe schuifpui zag ik. Ik stond nog buiten en zag de monteur bij zijn busje staan. Ik zei: 'ik hoop dat u uw product wat vriendelijker aflevert. Mijn nieuwe wasmachine wordt neer gepleurd door twee mannen die geen woord Nederlands spreken.'
'O', zeg-t-ie, 'dat iesj nie mooi.'