Kate



Klaver wordt het licht ontnomen
Hun rest het donker, in barre streken
Stengels buigen dieper dan de zee
Maar Ierse klaver zal nooit breken
Nee Ierse klaver zal nooit breken

Ineke Kraijo, Kate
Mozaïek, Zoetermeer


Dat lied zingen de Ieren als ze weer eens door de Engelse landheer Harrison worden vernederd.

Kate is een jeugdroman maar is spannend genoeg voor iedereen. Ik las het in een avond uit. Het is 1845. Vader  O'Doherty geeft te veel geld uit aan drank, Moeder is zwanger, Pat, Connor, Kate en de kleine Michaël zijn getuige van een hevige ruzie op zondagmorgen. Vader slaapt zijn roes uit maar moeder wil naar de kerk en met een emmer water maakt ze hem wakker maar wekt ze ook zijn woede op. Vader mishandelt haar zodanig dat de baby te vroeg wordt geboren en overlijdt.
Het boek is geschreven vanuit Kate's oogpunt. Ze kan het niet aanzien en rent meer dan eens de heuvel op om haar thuissituatie te ontvluchten.
Het kraambed wordt moeder fataal en als dan ook nog de aardappeloogst mislukt is het armoe troef in het gezin O'Doherty. De arme pachtersgezinnen wonen in armoedige huisjes en moeten zoveel pacht betalen aan de Engelse leenheer Harrison dat ze nauwelijks genoeg over houden om van te leven.
Als vader James zijn gezin verlaat moeten de vier kinderen zelf de pacht zien op te brengen. Dat lukt een tijdje omdat Connor af en toe wat geld uit de la heeft gepakt en verstopt op de zolder omdat hij wist dat hun vader alles uit zou geven aan drank.
Uiteindelijk lukt het ze niet meer en wordt hun huisje afgebroken. Vanaf dan leiden ze een zwervend bestaan.
We leren Kate, Pat, Connor en Michaël goed kennen. Ze worden ziek en weer beter, ze slapen buiten en regenen nat, ze stelen eten als het niet anders kan maar lijden meestal honger. Ze zijn niet de enigen en wanneer ze wat zakken eten op hun handkar hebben, moeten ze vechten om hun buit te beschermen omdat mensen met honger nietsontziend pakken wat ze pakken kunnen.
Mooi is de liefde tussen de broers en hun zus. Hun veerkracht is enorm. Indrukwekkend is de geschiedenis van een hongerperiode in Ierland toen twee jaar na elkaar de aardappeloogst mislukte.  Je reist mee met de kinderen O'Doherty en je lijdt met ze mee totdat je het boek met een zucht weglegt.

333 pagina's