van Afrika tot in Amerika
Nee geen muziekblog, maar dit is de reikwijdte als je een Engelstalige ondertiteling maakt onder een misselijkmakend fragment uit 'De laatste Downer', een documentaire die de Evangelische Omroep uitzond in 2016.
Het is het
fragment waarop iemand van het RIVM op een groot groen bord uitrekent hoeveel
een mens met Down kost.
Renate Lindeman, moeder van twee dochters met downsyndroom
en woonachtig in Canada, zette er een Engelse ondertiteling onder een deelde het op twitter. Nu is het inmiddels door honderdduizenden mensen bekeken. Het fragment
is zeer tendentieus. Sjoerd, een jongen met Down, staat erbij en hoort
dat hij de samenleving per jaar 48.000 euro kost. “Wow”, zegt-ie. “Jaha”, zegt
de presentator, “jij bent een dure jongen.”
Het lijkt er op dat de presentator en de man van het RIVM
denken dat Sjoerd het toch niet snapt, maar daar zou ik niet voetstoots van uit
gaan.
Afgezien van het feit dat een bedrag van 48.000 euro peanuts is vergeleken bij wat er aan belastinggeld wordt weggesluisd via Nederland, wat voor samenleving is het die van elk mens een
kostenplaatje maakt; van gevangenen, rokers, VW-Golf-rijders, snowboarders,
chronisch zieken, enzovoort. Nee mensen met Down, dat zijn geldverslinders. Het is zorgwekkend en verwonderlijk omdat
juist mensen met downsyndroom zich enorm emanciperen. Veel kinderen gaan naar
de gewone basisschool en leren lezen en schrijven. Veel jongeren bekwamen zich
in een vak. Sommigen halen een rijbewijs. Goede scholing, een mooi redelijk
betaald werkaanbod en een vredige samenleving houdt misschien niet alle maar
een substantieel deel van de mensen met Down buiten de 24 uurs-zorg.