Gesprek tussen moeder en zoon
Stel je voor: Een moeder heeft twee zonen. De oudste zit op het vwo en de jongste op het vso, hij heeft het syndroom van Down. Moeder krijgt bezoek en vertelt dat, als de NIPT-test had bestaan toen zij zwanger was van haar jongste, ze abortus had laten plegen. De jongste luistert mee en vraagt: "Wat is abortus, mama?" Moeder legt uit dat abortus betekent dat je een kindje in de buik van de moeder doodt, zodat het nooit geboren wordt.
"Wou je mij dood maken mama?"
"Ja, omdat je gehandicapt bent."
"Ik ben niet gehandicapt, mama."
"Jawel, je bent wel gehandicapt."
"Nee mama, ik wil niet dood."
"Je hoeft niet bang te zijn, nu maak ik je niet meer dood."
"Vroeger wel mama?"
"Ja vroeger wilde ik het wel."
"Maar ik hou van jou mama."
"Dat is lief van je, dat je dat zegt."
De NIPT is een bloedtest waarmee vroeg in de zwangerschap kan worden gezien of je een kindje met Down draagt. Minister Schippers neemt binnenkort het besluit of deze test standaard moet worden aangeboden aan zwangere vrouwen van alle leeftijden.
Het NCRV-programma Altijd wat besteedde vorige week aandacht aan dit item. Kijk en huiver. Ronduit onpasselijk werd ik van de bijdrage van filosoof Marcel Zuijderland. Zonder blikken of blozen voert hij een pleidooi om kinderen met Down te aborteren. Niet geboren laten worden die handel. Ze mankeren te veel.
De vraag is: kunnen kinderen met Down het leven niet aan of kunnen wij, gezonde volwassenen niet meer leven met handicaps, ziekte of ouderdom. Wie is dan het meest te betreuren.
Bovendien wordt er te generaliserend gesproken. Kinderen met Down hebben een verhoogde kans op dit een verhoogde kans op dat. Ze krijgen echt niet alle kwalen die Zuijderland opnoemt. Ga in plaats van praten óver Down eens praten mét mensen met Down.
Vandaag 27/7/13 stond er een hartversterkend opinieverhaal in het Nederlands Dagblad waarvan de kop mijn aandacht trok: 'Recht op Down in de Grondwet'. Ik citeer het slot: "Hoog tijd dus voor een mensenrechtenbeweging die speciaal voor deze groep opkomt, en voor expliciete verankering van hun rechten in de Grondwet."
Zelf zie ik mijn kinderen overigens als een cadeau van God, en dan ga je niet zeggen: deze wil ik wel maar die andere liever niet...
"Wou je mij dood maken mama?"
"Ja, omdat je gehandicapt bent."
"Ik ben niet gehandicapt, mama."
"Jawel, je bent wel gehandicapt."
"Nee mama, ik wil niet dood."
"Je hoeft niet bang te zijn, nu maak ik je niet meer dood."
"Vroeger wel mama?"
"Ja vroeger wilde ik het wel."
"Maar ik hou van jou mama."
"Dat is lief van je, dat je dat zegt."
De NIPT is een bloedtest waarmee vroeg in de zwangerschap kan worden gezien of je een kindje met Down draagt. Minister Schippers neemt binnenkort het besluit of deze test standaard moet worden aangeboden aan zwangere vrouwen van alle leeftijden.
Het NCRV-programma Altijd wat besteedde vorige week aandacht aan dit item. Kijk en huiver. Ronduit onpasselijk werd ik van de bijdrage van filosoof Marcel Zuijderland. Zonder blikken of blozen voert hij een pleidooi om kinderen met Down te aborteren. Niet geboren laten worden die handel. Ze mankeren te veel.
De vraag is: kunnen kinderen met Down het leven niet aan of kunnen wij, gezonde volwassenen niet meer leven met handicaps, ziekte of ouderdom. Wie is dan het meest te betreuren.
Bovendien wordt er te generaliserend gesproken. Kinderen met Down hebben een verhoogde kans op dit een verhoogde kans op dat. Ze krijgen echt niet alle kwalen die Zuijderland opnoemt. Ga in plaats van praten óver Down eens praten mét mensen met Down.
Vandaag 27/7/13 stond er een hartversterkend opinieverhaal in het Nederlands Dagblad waarvan de kop mijn aandacht trok: 'Recht op Down in de Grondwet'. Ik citeer het slot: "Hoog tijd dus voor een mensenrechtenbeweging die speciaal voor deze groep opkomt, en voor expliciete verankering van hun rechten in de Grondwet."
Zelf zie ik mijn kinderen overigens als een cadeau van God, en dan ga je niet zeggen: deze wil ik wel maar die andere liever niet...
